Als puber heb ik veel vakantiewerk gedaan, dat geschiedde vooral in boomgaarden en velden. Fruit plukken was een vaste job voor ons als jongeren tijdens de zomermaanden. Dat begon bij de aardbeien vanaf juni, later volgden de krieken en kersen, het eindigde bij de appelteelt in de late zomer. We vormden een bont allegaartje van scholieren en gepensioneerden, van huismoeders en ziekenkastrekkers die in het zwart bijverdienden. Het ging meestal om nogal zware arbeid, ten laatste om zes uur  ’s ochtends begonnen wij er aan, vaak een ganse dag onder de brandende zon. Dat zette bij jong en oud de zinnen op verhit, er ontstond een zwoelte waar geen enkele afkoeling voor was. Onze goesting plakte aan de voorkant van ons gat, de sappen spatten uit ons broek. Ik weet nog dat niet de jongens en de mannen de hete toon zetten, neen, het waren de (getrouwde) vrouwen die overliepen van warme bedverhalen en vrijmoedige toespelingen op hun seksverkeer.

Een plukster waar ik vaak mee samengewerkt heb was de voluptueuze Julia, ze was afkomstig van een klein gehucht dichtbij Sint-Truiden. Ik was in die tijd nog een compleet geografische analfabeet, wist ik veel dat de Chaussée d’Amour in de Truiense regio een bezienswaardigheid was als erotische curiositeit. Pal naast de grote steenweg prijkten de schaars geklede madammen er in hun vitrines, zij etaleerden open en (meer dan) half bloot hun pikante marchandise. Dat vertelde Julia mij in geuren en kleuren, zij had jaren in die buurt gewoond en (zoals zij zei) er natte dromen aan overgehouden. Want stel je voor, argumenteerde zij, dat ze daar een job had kunnen krijgen, dan moest ze nu niet ploeteren bij de boer. Volgens haar verdiende die liefdesdames er minstens 2000 frank per beurt. Tel uit je winst, concludeerde zij, het is in een vlugge wip verdiend.  Maar ach, haar katholieke en dus preutse man lag dwars, vandaar maar verder aanmodderen in dat mottige veld. Ondertussen schudde zij eens goed met haar malse bovenlijf en zag ik de deining in haar trotse boezem. Mocht ik die vruchten nu eens mogen plukken, fantaseerde ik er lustig op los. Misschien mijn spaarpot even leegmaken en tellen of ik bijvoorbeeld aan 1000 frank kon geraken, hopend op halve reductie voor beginners in het vak, ik was tenslotte ook een vertrouweling van dat hitsige vrouwtje.

Maar ik was tweedes, wegens zoveel onnozele obstakels in mijn kop. Mijn begeerte werkte eerder verlammend dan werkelijk daadkrachtig, ik was geblokkeerd door dit indirecte aanbod (dacht ik toch) dat mijn fantasie verregaand oversteeg. Julia werd eerder een beeld dat ik meenam in bed dan de gewillige deerne die zich reëel door mij ging laten bespelen en geil berijden.
Mijn jonge onervarenheid kreeg zelfs nog een fataler klap…

Mijn veldmaatje Polle was één jaar ouder dan ik en aanhoorde diezelfde verhalen van Julia.
Hij was geboren in een gezond en onkerkelijk werkmansgezin, hij wist door seksdenkwerkerij wat de diepere zin van het leven was, zo beweerde hij toch, hij kende het wonderlijk schone mysterie. Ik werd hier zeer curieus naar, wegens de heersende turbulentie in mijn ontregelde puberlijf. Ik moest niet lang aandringen bij Polle, hij verklapte het mij kameraadschappelijk.
Het ging om… vogelen. Even zat ik nog op het foute ornithologisch spoor, maar Polle stelde het scherper. Hij bedoelde vrouwen poepen. Amaai, dacht ik toen, dan moet ik er ook aan beginnen, maar hoe, langs welke weg ging ik tot die levensessentie doordringen? Enfin, het is later nog allemaal goedgekomen, maar feit was wel: Polle begon sneller met dat jobke als vogelwerker. Hij ging bij Julia langs (ze had zijn moeder kunnen zijn) maar het was rappe koekenbak met dat gepoep.
Over geld werd niet gesproken, het was een gratis stage, Polle faalde niet.

Julia heeft er mij nooit over verteld, maar het was mooi geweest, volgens mijn maat. Zijn relaas: een kort verblijf in de hemel, hij was in het nirwana op aarde geweest. Regelmatig van bil gaan met wat in de jaren 70 nog geen milf  heette gold voortaan als de alfa en de omega van zijn bestaan. Hij is nog een ganse tijd volgens deze onchristelijke geloftes blijven leven, want hij werd de geheime minnaar van Julia. Haar man had zijn eigen bezigheid, hij was koster in bijberoep.
Ik bleef met een hoop vragen zitten, om te beginnen: was Julia nu toch een soort prostituee geworden, of was zij naar de kern van haar leven afgezakt, te weten de goddelijke toppen van genot?

Ik heb later, in gedachten, nog een prachtige herkansing gekregen, in hetzelfde frivole (speel)veld. Ik werd bevriend met de wulpse Mira, minstens tien jaar ouder dan ik, maar zeer toegankelijk voor mij als puber. Mira was een open boek: zij ging… hoer worden, dat verklapte ze aan mijn rode oortjes. Ik duizelde hiervan, niet te geloven, de hemelsluizen liepen over, alle sappen begonnen te spatten, er kwamen barsten in mijn jongensbroek. Maar zonder zever, Mira heeft haar gedroomde doel bereikt, ze stapte niet veel later in het neon-lampen-wereldje. Ze ontving meteen onze lokale notabelen, veel volk van lage en (vooral) hoge adel en zelfs een passerende minister die rap uit de broek wou. Dat weet ik vanuit de eerste bron, want ik kwam de babbelzieke Mira af en toe nog tegen in Leuven. Zij was een exclusief schone vrouw geworden, zeg maar een erotische diva, een aristocrate van de zinnelijkheid. Zulke grandeur en levenslust straalde dat eertijds dorpse meisje uit, een majestueuze verschijning. Wat was ik trots dat zij, zoals ik, uit dat onooglijke Baalrode kwam. Wij hadden het beiden gehaald, onze heimat- kleinheid glansrijk overwonnen.
De wereld van de liefde had ons, op verschillende en onderscheiden manieren, grootmenselijk gemaakt. Zij was de chique bordeelmadam geworden, genereus van hart en met een exquise sexy noblesse. Ik was meesterlijk geslaagd in mijn liefdesbestaan, toch de ware levenstaak.

Met dank aan het initiële duwtje van Julia en de pure jongensfilosofie van Polle. Twee unieke veldsekswerkers van het eerste uur.