Als gewezen lid van Rijkswacht en Politie kan ik niet echt spectaculaire verhalen vertellen, ik had wel steeds operationele functies, maar de sporadische suspense geschiedde dan wel vanachter mijn veilig bureau. Niettemin waren er een paar uitzonderingen, zoals in de periode dat ik dienst deed bij het Interventieteam van de Algemene Reserve in Etterbeek. Op zekere dag mochten wij aangeven wat onze eventuele specialiteiten of hobby’s waren om desgevallend in die branche aan clandestien speurwerk te doen, bestaande uit anonieme infiltratie en stiekeme spionage. Zonder veel nadenken vinkte ik de vakjes sport en muziek aan, op dat moment niet beseffend dat die tweede optie kon leiden naar dancings en discotheken, en meer bepaald naar het onstuimige uitgaansleven in al zijn facetten. Bedoeling was dat wij desgevallend zouden gecontacteerd worden voor eenmalige dienstmissies, die voornamelijk een passief karakter zouden hebben, ter plekke diende er enkel gespied en geluistervinkt te worden, om daar nadien dan een kort verslag over op te stellen.
Toen ik het ganse opzet reeds vergeten was, viel de uitnodiging in de bus, ik moest op een zaterdagavond samen met een collega naar een etablissement in de provincie Antwerpen.
Horen, zien en zwijgen was de opdracht, onze onkosten gingen vergoed worden en de collega in kwestie ging me thuis in Leuven komen oppikken. Makkelijk verdiend geld, dacht ik, want het was bovendien weekenddienst, mogelijks een ganse nacht lang, dat betekende royaal passeren aan de kassa. En wie weet welke niet alledaagse situaties ging ik meemaken, seks & drugs & rock and roll hingen in de lucht.
De eerste verrassing was een schoon vrouwtje van een jaar of 35, blond en pront, ze belde aan en stelde zich voor als Monia van de federale zedenpolitie. Ze was mijn gelegenheidscollega voor de vooralsnog geheime zending die ons naar een zaak in de Noorderkempen zou leiden, meer bepaald de Goorhoeve. Daar had ik nog nooit van gehoord, zij evenmin, maar ze ging me nog wel briefen in de auto, ze had haar instructies gekregen van een hoger echelon. Wel dan, de Goorhoeve bleek een erotisch café te zijn, als dresscode gold er lingerie. Jawadde, dacht ik, gelukkig had ik mijn nieuwste onderbroek aangetrokken na de douche, een zwarte Calvin Klein, in normale omstandigheden een small, wel met wat stretch voor het geval dat Calvin Groot nodig was. Het was alsof Monia mijn gedachten las, wees maar op uw gemak, zei ze me, ik heb mijn setje Marlies Dekkers al onderaan, we houden het deftig en we blijven in alle omstandigheden professioneel. Dat stelde me gerust, maar tegelijk was ik razend nieuwsgierig naar haar verborgen marchandise, en ja, ik vond dat ik wel wat geluk had: ik was op stap met een schoon madam naar een oord dat beloofde een paradijs der lusten te zijn. In mijn Calvin Klein werd de onrust groter.
Eens ter plekke volgde de eerste ontgoocheling, dit leek me eerder een kot dan een café te zijn.
We zagen er geen steek voor ons ogen, alles gebeurde er op de tast, wat later ook de bedoeling bleek te zijn. Let wel, Monia is gans de avond van mij afgebleven en ik stak ook geen poot uit naar haar lijf, het was kantje boordje, maar die keer werkte ik node op karakter. De taferelen die we daar een ganse avond en de rest van de nacht te zien kregen waren gewoonweg hallucinant, ik had tevoren nooit kunnen beseffen dat zoiets kon bestaan, dit was een parenclub in de overtreffende trap. Ik ga zelfs zoveel jaren na de feiten niet in detail treden, ik zal het bij een voorzichtige en sterk gecensureerde opsomming houden, de verdere invulling laat ik over aan de creatieve verbeelding van mijn lezerspubliek (dat ik op dit vlak geenszins onderschat). Toch één voorafgaande bedenking: de realiteit overtreft elke vorm van fictie, al wat een modaal mens in zijn zotte fantasie kan bedenken, bestaat ergens wel. De Goorhoeve bood zowat alles wat aan erotische goorheid kon bestaan.
In een donker salonnetje lagen naakt kronkelende dames te wachten op mannelijke klanten, vrouwen waren ook welkom, we konden net genoeg zien om vast te stellen dat iedereen aan zijn gerief kwam, het was een kluwen van lichamen onder het uiten van hees gefluister dat overging in genotvol kermen en hoge kreetjes. De kamer ernaast bleek de sekscinema te zijn, koppels kropen er bronstig rond en strandden er hitsig op mekaar, kleren gingen uit, paren vermengden zich, het was één grote zaal der zuchten. Monia wou er plots weg omdat ze geen lucht meer kreeg, haar setje was doornat geworden en mijn onderbroek kwam in opstand, het waren heikele omstandigheden voor ons beiden. Een klotenjob! We strandden daarna in een soort dokterskabinet, waar allerlei ‘medische’ instrumenten ter beschikking waren om mekaars lichaam grondig te onderzoeken, ik zag in een verre hoek zelfs een gynaecologenstoel waarvoor men moest aanschuiven, het publiek was gans ontkleed, wat in een geneeskundige context ook weer niet ongebruikelijk is. Monia besloot om niet in de rij te gaan staan en dus vergezelde ik haar naar een plaats waar allemaal gaten in de muur zaten, ongeveer op bekkenhoogte. Sommige van die ‘holen’ werden benuttigd door mannen wiens slip te oncomfortabel was geworden en dus afgestroopt tot over de billen. Maar staken die hun ‘ding’ dan door dat gat? Daar wilden wij het fijne van weten en terwijl Monia die gasten nauwgezet in het oog hield, begaf ik me naar de achterkant van die openingen en warempel, daar ontdekte ik een ganse serie blote madammen die daar op hun knieën zaten, hun mond geenszins in een pose die op stil gebed duidde. Dat was daar slikken, jongens toch, de zonde spatte langs de natte wand. Omdat wij verpozing wilden na die overdaad aan lozingen, begaven wij ons weer naar het café zelf, om ons even een zitje aan de bar te gunnen en wat te bekomen van dat luid gespuit der lusten. Maar, er was geen plaats voor ons, elke taboeretje was ingenomen door billen en benen behorend aan vrouwelijke leden van het heet gezelschap, de spreidstanden waren maximaal, gericht naar de rij van kandidaten die in de richting van de toogattractie aanschoven. Acrobatisch was dit alleszins, maar niemand is er van haar krukje gevallen omdat de heren voor gulzige ondersteuning zorgden met al hun beschikbare attributen. Dat was daar een gesmak en een gelik dat Monia en ik er beschaamd van werden. Zij verkoos propere seks, hevig mocht, maar wel in een nette context, bekende ze me. Enfin, dit terzijde. Want we zijn nog niet uitverteld, er volgde nog straffer materiaal voor onze ogen en ons verslag. Op de bovenverdieping waar de totaal onverlichte kamers waren voor de deelnemers die niet wilden gezien worden en zeker hun gezicht niet wilden verliezen (want er werd beneden zelfs gefilmd, voor de kick) ontdekten wij een spelelement wat op een sekskermis leek, het ging om een draaimolen op muziek met zitjes die naar buiten gericht waren, een tiental in totaal, met op elke zitplaats een dame, in monokini of iets minder nog. Daar omheen stonden allemaal mannen in hun schaarse 
kleren. Om de zoveel tijd stopte de seksmolen en mochten de deerne en de heer die zich ongeveer tegenover mekaar bevonden, onderling hun ding doen, gedurende één zwoel minuutje. De timing was erg strak, dat was om de spanning te verhogen, verklaarde Monia me – nogal hijgerig, ze was precies een beetje buiten adem geraakt – terwijl de molen zich terug op gang trok en wij ons opgewonden (van verwondering) meer dan (professioneel) verzadigd naar de uitgang begaven. Mijn Calvin Klein had alleszins stand gehouden (sterk merk!), bij Monia waren een paar lintjes van haar chique Marlies Dekkers in de war geraakt, ik heb haar nog geholpen met die ambetante knopen uit mekaar te halen, haar borsten boden zich aan in een flits. Dat was geilheid die volledig onder het beroepsgeheim viel.
Op de terugrit overheerste de stilte. Mijn collega leek wat nerveus, ze zat te wiebelen op de chauffeurszetel. Ik was in gedachten al bezig met mijn verslag, maar plichtsbewust als ik was, vond ik dat ik mijn ogen net niet voldoende de kost had kunnen geven.
Ik besloot van – zonder dat Monia het wist – er nog eens terug te keren. In gezelschap van… Chantal. Wordt weldra vervolgd.