Maand: juni 2020

26 juni – Marlies

 

Marlies X verlaat KD.In het voetspoor van haar kameraad BC, de oud-directeur, die maanden geledenzijn ontslag gaf omwille van ideologische redenen. BC wou nog een paar maand uitbollen, maar de Raad van Beheer gaf hem dan wel zelf een …

23 juni – Briefgedicht

Aan de mooiste voorzitster
van alle Familierechtbanken ooit


Geachte mevrouw,

Ik heb verrassend nieuws voor u, ik laat u zitten.
Ik verkies geen beroep meer te doen op uw diensten.
U excelleerde met uw wijsheid en uw schoonheid, ik dank …

19 juni – Exodus

De dagen van deze week waren slopend, de nachten een donkere hel.
De voorbije zondag, een verraderlijke Vaderdag, bleef me achtervolgen.

Ik zag alsmaar de verschrikte gezichtjes van mijn kleindochtertjes bij het afscheid. Roosje die bedremmeld in de hall stond, …

17 juni – Verraaddag

Na het desastreuze bezoek aan de kleinkindjes in Diest reden we richting Baalrode, goeiendag zeggen aan mijn vader. Hij verblijft er onbewogen op het kerkhof. Pa was minzaam bij leven, hij is even rustig in de dood.

Ik wou hem …

15 juni – Vaderdag

 

Gisteren was het Vaderdag, dat werd eergisteren gevierd, door Barry en Katoke, de kinderen van Nathalie, ter ere van mij, de man die door hun mama werd binnengehaald, als de nieuwe en grote geliefde. Hoogst opmerkelijk, dat ging ontzettend …

8 juni – Wolkenwoning

Zaterdagavond hebben de kinderen van Nathalie mijn wolkenhuisje in Leuven bezocht. We hadden eerst nog samen gegeten in Leest, er stond Mechelse koekoek op het menu, overheerlijk klaargemaakt door mijn geliefde. Ze is ook een geraffineerd talent in de keuken, …

1 juni – Verjaardag

Vandaag mogen de kleutertjes terug naar school, de corona-maatregelen worden verder versoepeld. Ik denk aan mijn kleindochtertjes Roosje (bijna 5 jaar) en Martje (3 jaar), twee dartele meisjes, ik zie ze huppelend opstappen, dolblij dat ze hun kleine kameraadjes terugzien.…

27 mei – Verliefsheid

In mijn vorige stuk heb ik niets geschreven over Vinnie.Maar uiteraard hoort ook hij bij dat onderwerp. In zijn diepste kern zat zeker dat fietsen verankerd, én de soberheid, de stilte, dat zwijgzame beschouwen van de dingen, de eenzaamheid ook, …