Wanneer je weet dat Warschau vóór de Tweede Wereldoorlog de Europese stad met het grootste percentage Joden was en ook dat de Joden sinds de vijftiende eeuw substantieel aan de Poolse en westerse cultuur bijgedragen hadden, is deze jongste ontwikkeling een ernstige reden tot bezorgdheid. Des te meer daar er reeds een hele geschiedenis van anti-semitische campagnes in het naoorlogse Polen aan voorafgegaan was. In Juifs et Polonais beschrijft de Franse historica van Poolse afkomst Annette Wieviorka hoe Poolse Joden die de concentratiekampen overleefd hadden na de oorlog door hun Poolse medeburgers vermoord en verjaagd werden. En in maart 1968 werden opnieuw duizenden Poolse Joden, overwegend leden van de heersende communistische partij en hun familie, als ‘reactionairen’ dat wil zeggen: critici van het Sovjetregime) met geweld uit het land verdreven.