Enkele Duitsers gingen heel ver in het proces van genoegdoening voor het door de Joden geleden onrecht. In Israël leerde ik een zoon van adellijke huize kennen, Dieter von Schwarze, die van geen compromis wilde weten en van mening was dat Joden helpen niet genoeg was: je moest Jood worden. Hij en zijn vrouw besloten zich te bekeren volgens de strengste Joodse orthodoxie en legden één voor één alle proeven af waaraan haast niet valt te voldoen en die degenen die bij hun besluit blijven worden opgelegd – om ze te ontmoedigen, want zoals bekend wijst het judaïsme elke vorm van bekeringsijver af. Dieter en zijn echtgenote hielden vol, brachten hun bekering tot een goed einde, leerden Hebreeuws, vestigden zich in Jeruzalem, namen een Hebreeuws achternaam aan, hij droeg een baard en zij de pruik van de orthodoxe vrouwen, die de mannelijke begeerte moet ontmoedigen. Twee van hun zoons werden briljante officieren in Tsahal, het Israëlische leger. Tegenwoordig wonen Dieter en zijn vrouw weer in Duitsland, waar ze hun oorspronkelijke naam weer zijn gaan dragen. Hun kinderen hebben zich blijvend in Israël gevestigd.