Passage uit “Een verhaal van liefde en duisternis” (Amos OZ)

Isaiah Berlin had gelijk met zijn wrede observatie: Ben Goerion was, ondanks Plato en Spinoza, geen intellectueel. Verre van dat. Ik vond hem meer een visionaire boer. Hij had iets oerouds. Iets wat niet van deze tijd was. Een bijna Bijbelse eenvoudigheid van geest. Een wilskracht die leek op een zweepslag met een laserstraal. Al in zijn sombere jeugdjaren in het stadje Plonsk in het oosten van Polen had Ben Goerion vermoedelijk twee simpele ideeën gehad: dat de Joden hun vaderland weer in het Land Israël moesten vestigen, en dat hij de juiste man was om hen te leiden. Zijn leven lang is hij niet afgeweken van die twee besluiten uit zijn jeugd. Daaraan maakte hij alles ondergeschikt.
Hij was een eerlijke, wrede man, en zoals de meeste zieners bleef hij niet stilstaan bij de vraag hoe hoog de prijs zou zijn. Of misschien wel, maar had hij meteen besloten: tegen elke prijs.