Om duidelijk te maken hoe verontwaardigd we waren over de behandeling van de Joden werd er een algemene staking aangekondigd voor 25 februari. We wilden de Joden laten weten dat we diep bezorgd waren en protesteerden tegen wat er met hen gebeurde.
Op 25 februari brak de hel los. Het openbaar vervoer en de hele industrie gingen plat. Voortrekkers van de staking waren de havenarbeiders en alle andere arbeiders volgden. Vóór de Duitse bezetting was Nederland verdeeld in een heleboel uiteenlopende politieke partijen en groeperingen, maar nu maakten we plotseling één front tegen de Duitsers.
De februaristaking duurde drie geweldige dagen. Ik hoorde dat het de Joden enorm veel moed gaf, iedereen voelde de solidariteit die door de staking werd geïnspireerd. Het was weliswaar gevaarlijk, maar heerlijk om iets te doen tegen onze onderdrukkers. Maar na drie dagen deden de nazi’s zich opnieuw gelden met wrede vergeldingsacties.