Mijn gevoel zegt dat je tijdens het leven vanuit het ego, je middelpunt, naar buiten kijkt. In de dood bevind je je aan de periferie en kijk je naar binnen. Je ziet je oude maten nog altijd met de zware last van hun ik-heid worstelen, en je bemoedigt hen door ze in te geven dat wanneer het hun beurt is om de eeuwigheid binnen te gaan, ook zij tot begrip zullen komen en eindelijk een idee zullen krijgen van wat er is gebeurd. Omdat dit allemaal niet wetenschappelijk is, durven we het amper te denken.