(…) De arme jood is de conservatiefste van alle armen ter wereld. Hij staat bijna garant voor het voortbestaan van de oude maatschappelijke orde. (…) Joden hebben even weinig geld als hun antisemitische vijanden. Maar ze leven burgerlijk. Ze hebben meer honger en vasten meer dan de christelijke proletariërs. Je kunt het ook zo zeggen: ze slaan hun dagelijkse maaltijden regelmatiger over. Slechts één keer in de week – op vrijdagavond – eet de de jood zoals zijn rijkere volksgenoot.

(…) Hij drinkt niet en kent niet de treurige maar gezonde frivoliteit van de christelijke proleet.