Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Een vriend van me, de Amsterdamse cineast Roelf-Jan Wentholt, reikte mij een psychologische verklaring aan: juist het meest evidente moet worden ontkend om zo te tonen dat men slimmer is dan …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Kortom: de ideologisering van de humane wetenschappen staat haaks op het gesprek met de ‘Ouden’ en hun levenskennis, een wens die tot ongeveer 1960 de core business was van de ‘humanities’. …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Deze rebellocraten representeren het ijdele wereldburgerdom en middenklasse-narcisme van kunstenaars als Oscar van de Boogaard, Joost Vandecasteele (de meester-masochist die blij is het westen te kunnen afschaffen) of Jan Goossens (de …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Alleen een zekere volkse sluwheid kan er soms voor zorgen dat het plebejische zélf een element van emancipatie én van aantrekking bij de beter gesitueerden kan worden, bij hen die het …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Dat kleffe en betekenisloze goedemensenhumanisme, die feminisering en sentimentalisering van onze samenleving, de ‘verjuffing’ van ons onderwijs, vindt men terug in allerlei facetten. Dat gaat van het sturen van troepen naar …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Sentimentalisering vindt men bijvoorbeeld terug in het televisuele baden in kleffe human interestprogramma’s. In het onderwijs is deze ont-mannelijking (Leon De Winter) al volledig geslaagd, maar ook in het militaire bedrijf …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Mannelijkheid is een vies woord geworden: het wordt (onterecht) met de Neanderthaler geassocieerd. De authentieke betekenis echter van mannelijkheid heeft niets te maken met de associatie met de gorilla (lichaamsbeharing, seksuele …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Eind jaren zestig, zo schreef Hafid Bouazza, verbrandden westerse feministes en dolle mina’s hun bh’s en deze bevrijdingsoperatie werd door de linkerzijde toegejuicht. Zouden moslima’s vandaag dan ook hun hoofddoek niet …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
Mohammed Amin-al-Hoesseini, wiens eerste daad het was – als vader van de Arabisch-Palestijnse identiteit in de jaren dertig van de twintigste eeuw – een vertaling van de Protocollen van de Wijzen …
Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy
De 68-ers zijn er toenertijd niet in geslaagd het regime omver te werpen, maar ze hebben uiteindelijk wél de maatschappij veroverd ten nadele van het volk (Eric Zemmour). Wie een apologie …