Vandaag, 20 januari 2022 is het precies tachtig jaar geleden dat in een bosrijk gebied op 20 januari 1942 in een villa van de SS aan de oevers van de Wannsee, een meer even buiten Berlijn, een bijeenkomst gehouden van belangrijke Nazi-leiders. Op de uitnodiging stond dat er voor een hapje en een drankje gezorgd zou worden.

Deze bijeenkomst is berucht geworden als de belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis van de “Endlösing” (“definitieve oplossing”). Hoewel er nooit één door Adolf Hitler geschreven document is gevonden dat hem rechtstreeks in verband brengt met een bevel om de totale vernietiging der Joden uit te voeren, staat buiten kijf dat hij de acties tegen de Joden aanmoedigde en intensiveerde.

De bijeenkomst werd georganiseerd door de 37-jarige Reinhard Heydrich, die de desbetreffende Rijksfunctionarissen uitnodigde om deel te nemen aan een gesprek over Die Judenfrage, aka de Joodse Kwestie. Van het begin af aan werd de conferentie gedomineerd door Heydrich, bijgenaamd de ‘Slager van Praag’.

Nadat de nieuwste resultaten waren besproken over het gebruik van het gifgas Zyklon B, werd min of meer besloten dat de Joden zouden worden vergast. Enkele deelnemers, waaronder Otto Hofman, kwamen hiertegen in opstand. Hofmann pleitte voor sterilisatie van Joden die uit gemengde huwelijken waren voorgekomen (de zogenaamde Mischlinge).

Heydrich wist tenslotte alle deelnemers van dit criminele complot over de streep te trekken. Men stemde in met vergassing van en moord op het Joodse volk. Voor besloten werd tot het gebruik van gifgas was in Sachsenhausen vanaf augustus 1941 al de nekschotmachine in gebruik, die ontwikkeld was, omdat het handmatig doden van Joden door de Einsatzgruppen te langzaam ging en te veel mankracht vergde.

Pacten en conferenties hebben zelden iets goeds voortgebracht (Pact van Marrakesh). Doch het is van belang de spitse lezer van “E.J. Bron” er nog eens aan te herinneren dat degenen die tijdens de conferentie aan tafel zaten bezoldigde ambtenaren waren van één van ’s werelds meest vooraanstaande landen. Dat geeft te denken.

Het waren geen illegale terroristen, doch hun misdaden waren veel en veel groter dan welke criminele daad uit de Wereldgeschiedenis dan ook. Ik wil hier opmerken dat, mocht iemand weer eens beginnen over een ‘laagopgeleide criminele onderklasse’, van de vijftien mensen aan tafel er acht in het bezit waren van een doctorstitel. Van de aanwezigen waren er slechts twee mannen ouder dan vijftig jaar. De helft had de leeftijd van veertig jaar nog niet eens bereikt.

De onderwerpen die op de conferentie werden besproken, zijn ons bekend geworden doordat een kopie van de notulen, die werden opgesteld door Adolf Eichmann, de oorlog heeft doorstaan. Hoewel tijdens de conferentie de definitieve keuze voor genocide werd bevestigd, spraken de aanwezige oorlogsmisdadigers niet in zulke bewoordingen.

Uit de notulen die Adolf Eichmann opstelde, en die in 1947 op het ministerie van Buitenlandse Zaken werden aangetroffen, bleek dat ze het hadden over een ‘Verplichte Evacuatie naar het Oosten’. Voor het gemak waren alvast de Joodse inwoners van Engeland en neutrale landen als Zweden en Zwitserland meegerekend, want die zouden te zijner tijd toch ook aan de beurt komen.

Toen de conferentie plaatsvond, was de genocide op Joden, gehandicapten, zigeuners en andere zogenoemde ‘Untermenschen’ al begonnen. Zo werden reeds op 6 december 1941 bij Chelmno duizenden mensen vergast via de uitlaatgassen van vrachtwagens. Honderdduizend Joden waren toen reeds vermoord.

Volgens de plannen die Heydrich kenbaar maakte, zou het aantal Joden na de deportatie als gevolg van zware dwangarbeid, vooral in de wegenbouw, flink worden uitgedund. Voor de Joden die deze ‘natuurlijke selectie’ overleefden, was er een efficiëntere ‘Speciale Behandeling’. In 1942 werden er vernietigingskampen ingericht in Treblinka, Sobibór, Majdanek en Belzec.

Gewetenloze nazi-artsen zagen al gauw in dat zich met de onuitputtelijke voorraad proefkonijnen die tot hun beschikking stond oneindige mogelijkheden aandienden om op mensen te experimenteren. Ze stelden een reeks duivelse experimenten op, waarvan de details blijven rondspoken in de gedachte van een ieder die zich in het onderwerp heeft verdiept.