Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Ik heb tien jaar school gelopen in het Sint-Jan Berchmanscollege te Diest, vanaf het 5de leerjaar tot aan het einde middelbaar. Ik ben er toegekomen als verlegen manneke van de boerenbuiten en ben er gestopt als woelige puber die …
Mijn geboortedorp Baalrode was in de jaren zestig een stevig katholiek nest. De pastoor en de onderpastoor behoorden onmiskenbaar tot de notabelen, naast de hoofdonderwijzer, de gemeentesecretaris en de dorpsdokter. Men kwam zelfs van nog erbarmelijker tijden, de jaren vijftig …
Het lijstje van zelfdodingen op mijn werk is nog langer dan verhaald in vorig hoofdstuk. Ik ging enkel in op de gevallen die ik echt van dichtbij heb meegemaakt, de collega’s met wie ik een vriendschappelijke band had. Ik moet …
Ik heb in mijn leven de bedenkelijke eer gehad om een flink aantal kameraden, kennissen, familieleden en collega’s zien weg te vallen ten gevolge van zelfdoding. Het gaat om minstens een tiental mensen die ik van heel nabij heb gekend. …
Ik duik even in de tijd, terug naar begin jaren 80. Ook toen werd er stevig geleefd en hevig liefgehad. Ik was een gretige, zo niet gulzige deelnemer.
Vrouwen kwamen en vrouwen gingen, het waren nog de nadagen van de …
De vrouw van Nonk was dus tante Anna, de net iets oudere zus van mijn moeder. Ik heb haar steeds gewoon Anna genoemd, dat “tante” leek me er als kind te veel aan. Anna was een zelfstandige naaister, samen met …
Ik had het gisteren over mijn nonkel die overleden is in 1965 op 36-jarige leeftijd. Hij was een man die voordien blakend van gezondheid was, de parallellen met Vinnie zijn frappant, twee jonge gasten die sterk en dapper in het …
Vorige zaterdag 1 augustus was het de verjaardag van mijn nicht Nadia, tevens mijn oudste petekind. Als peter ben ik slechts 12 jaar ouder dan zij. Ik was inderdaad nog maar een kind toen ik haar peter werd. Daar ging …
Woensdag ging ik nog eens bijpraten in Baalrode met ons ma. Ik heb anderhalf uur geluisterd, ik aanhoorde één lange litanie van tranerige verhalen. Aandoenlijk, voor haar toch, ze kon helemaal haar hart ophalen. Ze had mijn belangstelling terwijl ze …
Toen Vinnie zijn laatste weken doorbracht op Gasthuisberg, kreeg hij nog bezoek van twee collega’s bij AG Insurance. Beiden waren kaderlid en konden zowat beschouwd worden als zijn directe bazen. Tenminste zo noemde Vinnie hen zelf toch, ondanks de jongensachtige …