Ik heb ooit een kameraad gehad die soms een beroep deed op mijn diensten. Niet dat we echt dikke vrienden waren, eerder goeie kennissen. Hij had een lieve vriendin, ze was knap en koket, dat vertelde hij me toch.
Het klopte, de eerste keer dat ik haar zag, dacht ik: wow, mooi vrouwtje.

Lucas, zo heette mijn kameraad, was niet getrouwd met Jenna, zijn erg sexy en zeer aantrekkelijke gelegenheidspartner. Hij was gehuwd met een andere vrouw, mij onbekend. Zij had kanker, vertrouwde hij me toe. Ze hadden ook een dochter, 18 jaar en zwaar gehandicapt. Vat vol miserie, zei hij, dat privé leven. Vandaar Jenna etc.

Lucas had nog een ander probleem, zijn fysiek was niet zo schitterend.
Hij was van middelbare leeftijd, werkte keihard als adjunct-directeur bij een multinational in Zaventem. Jenna was er een slanke en bevallige directiesecretaresse. Lucas zelf was nogal dik, een corpulente baas die toch wou copuleren in zijn vrije tijd. Hij had een studio gehuurd, pal in mijn buurt, gewoon om het hoekje. Daar ontmoette hij tweemaal per week zijn ravissante minnares. Jenna ging dan zogezegd fietsen, weg van haar man, die na zijn professionele werktijd de resterende dag doorbracht op een voetbalveld, als jeugdtrainer en voltijds nachtelijke pintendrinker.
Jenna had behoefte aan koestering, haar vel stond soms heet en moest gestreeld worden. Daarvoor had ze Lucas uitgekozen, haar favoriete chef, om mee te minnekozen, in plaats van de dief van de nacht, haar afwezige vent.

Lucas trof dus alle voorzieningen, richtte de studio in op zijn kosten. Hij voorzag in alle gerief om de liefde te vergemakkelijken. Hij zag dat zitten. Maar zijn handen haperden, zijn dikke lichaam faalde. Hij raakte buiten adem van adoratie voor Jenna. Zij was te fel voor hem, te sterk van seks.
Lucas bleef in gebreke, hij was compleet van streek, iemand moest hem depanneren. In de nood leert men zijn vrienden kennen. Hij belde me.

Ik nam op. Of ik meteen kon komen, gewoon om het hoekje. Kennis maken met Jenna, een kort gesprek. Als ik wilde: uitgestrekt op bed, dat was relaxer. Lucas was heel expliciet en ik was van mijn melk. Gelukkig was ik op dat moment een vrij man, net gescheiden. Maar belet om direct te komen helpen, want ik was aan het koken. Dat was nieuw voor mij, alles brandde aan en ik had in mijn vinger gesneden bij het patatten schillen. Ik bloedde als een rund. Ondanks een broek vol goesting moest ik geduldig passen.
Maar volgende week ging ik zeker passeren, met mijn kroonjuwelen, grapte ik tegen Lukas. Ik had goed gegokt, dat was ook zijn bedoeling.

Ondertussen ging hij al een sleutel van het libertijnse verblijf in mijn brievenbus droppen. Ik mocht het zaakje gaan verkennen, de beste plekjes inspecteren, lekker nestje maken. Spannend toch. Ik trof er ’s anderendaags de hele cinema aan, een ware erotische speciaalzaak was het, met maskertjes, speeltjes, jarretellengordels, kanten lingerie, seks-bollen en nepballen, transparante kleedjes, tijgervelletjes, zweepjes enz.
Even voelde ik me het kindje in de speelgoedwinkel. Ik betrapte me op een waanzinnige wellustigheid. De huidhonger maakte wulpse sprongen.

Nu denk ik van mezelf: ach zielige man. Maar toen was ik gewoon een losbandig dier. Tegelijk een vitale vent. Kan ik hierover spijt hebben?
Voor schaamte is het te laat. Pijnlijk, maar toen was het  een realiteit die ik meestal wel fijn vond. Ik ging mijn gangen, zocht het geluk in de lust.

De week nadien begon het feest. Ik was welkom bij Lucas en Jenna.
Adembenemend was ze, in haar satijnen setje. De kamer was verduisterd, maar op de tast zag ik genoeg, ik voelde wat ik in handen had. Elektriek van erotiek, een fluwelen lichaam, haar kleine borsten en strakke billen speelden sfeermuziek. Dit was hier het ultieme oord van swingplezier.
Nights in White Satin zongen The Moody Blues op de achtergrond, het zinderde in mijn kop. Ik ging van de grond en landde op de matras. Jenna bood me plaats, dicht en warm naast haar. Dieper drong ik aan, ontplofte.

Jenna was extravagant in haar sensueel talent, een puur seksjuweeltje.
Maar ook Lucas amuseerde zich ondertussen, de taferelen wonden hem op. Zijn jachtinstinct was wakker geworden, hij schoot op gang, traag maar raak. Aan het einde van de rit was iedereen content, er heerste lichte euforie, een tweede ronde werd ingezet. Jenna plooide en boog. Ze bewoog als een excentrieke lustprinses, zo mooi. Dit was een sacrale mis van twee hogepriesters met hun beminde dienares. Hoogst gelovige liefde die ons de adem benam. Dit was het goddelijke bidden van onze libido. 

Ik ben gedurende weken op bezoek geweest bij die twee alternatieve geliefden. Ik gedroeg me opgewonden rustig, drong me niet op, deelde in hun lusten, dat was de deal. Mijn aandeel was wezenlijk, maar ergens beperkt. Het was eerlijk spel, de afgesproken weelde van gedeeld genot. Heerlijk.

Lucas hield af en toe van een verrassing. Op zekere avond was er een derde gast. Hij stelde haar voor als Charlotte. Ze was erg sympathiek maar nogal vrijpostig. De vlieger van die griet gaat niet op, besloot ik. Koppijn verzon ik, moet nog koken, voel me niet goed, ik weet het niet meer. Ik ging lopen. Er was te weinig magie geweest, geen betovering. Dat had ik nodig, dolle fantasie die voorzichtig werkelijkheid wordt. Maar fragiel moest blijven. Geen gerollebol of gerampetamp, liever subtieltjes.

Na het mislukte voorval met de lustige Charlotte deed Lucas een nieuwe poging om de seksuele spanning aan te wakkeren. Zo gebeurde het dat ik ging aanbellen en een totaal onbekende de deur kwam opendoen.
Ze wist meteen wie ik was, waarvoor ik eventueel kwam. Zij was blijkbaar goed gebriefd en lichtjes bereid. Ze stelde zich een beetje timide voor als Delphine, een blonde wolk van een vrouw. Ik was even verlegen als zij.

Delphine moest die avond de honneurs waarnemen, op uitdrukkelijke vraag van Lucas, haar baas in de firma. Ik was compleet verrast, wat een bedwelmende charme. Ik liep stilletjes achter haar aan de trap op, kreeg exclusief zicht op haar benen, er piepte even een zwart slipje. Pikant.

Onze conversatie verliep niet zo vlot, daarom spraken we voorzichtig verder met een paar aanrakingen. Ik deed een verkenning van het bed, zij bleek snel gereed om mij te helpen. Uit onzekerheid denk ik, om zich een houding te geven. Haar lichaam balanceerde en aarzelde, niet wetend hoe zich over te geven. Het kwam er langzaam toch van, haar schroom begaf het, ze kwam met hevige schokken. Tenslotte ontaarde het in een ware aardbeving. Leuven daverde en ik maakte dwaze sprongen. Verwonderd als een kanon dat bedeesd begint te schieten en daarna niet te stuiten salvo’s afspuit.

Prachtige madam, schitterende vrouw, 18-karaats goud, haar vlees was gemaakt van het zuiverste edelmetaal, ze steeg en explodeerde, ze stolde en ze smolt. Daarna kwamen de tranen aangerold. Delphine had verdriet.
Languit liggend in haar naakte schoonheid kwam haar verhaal. Ze was verlaten door Marcel, haar laatste liefdesheld. Een zware dronkaard en geweldenaar, maar ze zag hem graag. Baas Lucas wou haar helpen, afkicken van Marcel en opnieuw beginnen. Met zijn vriend, dat was ik.

Dat is dus niks geworden. Ze heeft me nog één keer ontvangen, haar chef was halsstarrig. Maar we hebben gepraat, we vergaten de seks, te banaal.
Ik ben Delphine nadien uit het oog verloren maar heb wel nog vaak over haar gedroomd. Dat perfecte vrouwenlijf, een moordwijf toch wel. Spijtig.

Ook Lucas verdween een tijdje later uit mijn leven. Hij nam zijn knappe Jenna wel mee. Ik mocht de sleutel van zijn erotiek-winkel behouden.
Hij vertrouwde mij, dankte mij op die manier voor bewezen diensten.
Ik vernam nog dat zijn vrouw vertrokken was, met haar kanker, naar die andere wereld. Zijn dochter was voorgoed geplaatst, in een instelling, verloren en opgegeven voor het normale leven. Lucas boerde niet goed, want ook Jenna zou ziek zijn geworden, in hetzelfde bedje als zijn dode echtgenote.
Mijn sensoren zeggen mij dat het met schone Jenna slecht is afgelopen.
Ik wil die realiteit liever niet kennen, de dood snijdt door mijn verbeelding.

Er is een rare epiloog aan dit verhaal. Ik ging nog één keer langs op het eertijdse liefdesnest. Ik had immers nog de sleutel van die sekstempel.
Ik heb er toen wat rondgedwaald, erotische foto’s gevonden, Jenna die bloot poseerde, met en zonder Lucas, ook samen met Delphine, innig verbonden, diep verstrengeld. Ik zag hoe ze zachtjes lagen te worstelen met hun borsten, handen zakkend en zoekend in donkere ondertuintjes.
Ach wat mooi toch, exuberant en aanstekelijk, zoveel warme schoonheid die eclatant in beeld werd gebracht. Ik wou de nacht doorbrengen op die erotiserende plek.

Dus ging ik op bed liggen. Op het nachtkastje stond een klein flesje.
Ik herkende dat spul, het was de remedie par excellence van Lucas, poppers heten zulke oppeppers. Hij snoof er soms aan, dan vloog hij meteen omhoog, tot tegen het plafond, inclusief zijn erectie annex instant genot. Maar ik was niet echt overtuigd dat het secuur was. Hij trachtte mij te overhalen om mee te snuiven. Ik paste voor dat aanbod, zie mijn vuile historiek met de druppeldrugs.

Maar nu was ik alleen en begerig, ik miste vooral Delphine, ook Jenna.
Ik hield een solitaire reünie in mijn hoofd, ik voelde mijn hitsige lichaam bougeren van plotse begeerte. Ik ging die poppers proberen, ik wist het.
Ik heb langzaam aan dat flesje gesnoven, ik ervaarde niet het geringste effect. Ik deed mijn poging over, en nogmaals, dieper deze keer, en nog.
Toen begon de kamer hevig te tollen, ik lag omgekeerd in bed, de dekens wrongen mij in een knoop en ik was verwikkeld in een gevecht met mijn evenwicht. Ik meende lakens door de kamer te zien vliegen en opeens was ik ook naakt, ik vond mijn kleren niet meer. In de spiegel boven de lavabo schrok ik van een vreemde meneer met een lelijke kop, zijn mond schreeuwde lege woorden en zijn ogen staarden mij bloeddoorlopen aan.

Ik werd mij bewust van mijn bijna bewusteloosheid. Ik moest dringend drinken. Ik heb een kraan gevonden en het water laten stromen, ik beet er mijn tanden aan stuk, zo hard was dat vocht, mijn tong verslikte zich.
Stilaan begon ik toch het licht te zien, het donker in mijn kop loste zich langzaam op. Ik herkende mezelf terug, fragmentarisch, samengesteld en vaag, in stukken glas, resten scherven die op de grond lagen. Had ik soms een venster kapot gemaakt of een raam ingeslagen? In mijn hoofd gierde nog een hels lawaai, maar er kwam ook klaarte. Ik begon te beseffen dat ik compleet stoned was geweest.

Ik had mezelf haast van de aarde weggeblazen, mijn adem verspild aan die overvloed van vloeibare pillen. Plots moest ik braken. Kon toch niet. Maar de overgave aan de nuchtere wereld was ingezet. Ik was gered.
Dat was mijn weinig benijdenswaardige einde van die romance met vier.
Bijna was ik erin gebleven, net niet gestikt in dat gerommel met poppers.
Niemand had mij daar kunnen helpen, ik lag er moederziel alleen op bed.
Ik was de grote dwaas die aan het gore spul van baas Lucas had gezeten.

Graag verzaak ik sindsdien (definitief afgehandeld!) aan pillen en poppers, aan drank en tabak, aan druppels en drugs. Liever ga ik dagelijks van bil.

Met Jenna was het vrijen veilig geweest en Delphine was mij vrij gewillig. De lust was nuchter en heerlijk bewust. Ik verkies deze zuivere zaligheid!