29 september 2054. Ons land is in handen van China, evenals de rest van Europa, met inbegrip van Rusland. We zijn allemaal opgeslokt door de Chinese kolos, voor een groot stuk vermorzeld, net niet verpletterd. We leven nog, we mogen nog bewegen, maar mijn pensioen is meer dan gehalveerd, net als de meeste lonen, de werkloosheidsuitkeringen zijn zelfs gedecimeerd en beperkt tot zes maanden. Wie op de ziekenkas wil geraken, wordt aanvankelijk toegelaten, voor een korte proefperiode, maar moet weer aan de slag bij de minste beterschap, wat streng wordt gecontroleerd, wie ervan profiteert mag naar het gevang, om er gratis te werken voor de overheid. Wie arbeid in het zwart en niet in het geel verricht of aan de fiscale controle van de staat wil ontsnappen, vliegt het verbeteringsgesticht in, voor minstens één jaar.
De verkiezingen zijn definitief geschrapt, de Chinese eenheidspartij regeert, hun woord is wet, zij spreken enkel in geboden en verboden. Wie zich medewerkzaam opstelt, zal geen honger lijden, integendeel, maar onze dorst kan niet meer gelest worden met alcohol, want bier en wijn en sterke drank zijn afgeschaft. Wie zich voordien graag oppepte met pillen en drugs, kan ook op zijn kin kloppen, want al dat vunzige spul werd bij wet verboden, wie zondigt, wordt overgevlogen naar China, en komt niet meer terug. Voor de gehandicapten wordt wel goed gezorgd, zij verblijven in hoog gespecialiseerde instellingen, evenals de ouden van dagen, dat zijn voortaan mensen die met respect worden behandeld. Er zit blijkbaar een lijn in het nieuwe systeem, het profitariaat kan en mag niet meer bestaan, maar wie kwetsbaar is wordt menselijk behandeld. De samenleving lijkt uiteindelijk financieel gesaneerd, we verdienen zoveel minder, maar een paar kerntaken zijn gratis, zoals de verzorging van onze gezondheid en het volgen van onderwijs. Leerkrachten hebben weer aanzien en gezag gekregen, er wordt terug les gegeven in Vlaamse taal en rechts rekenen, godsdienstonderricht werd overboord gegooid en alle gezever over klimaat wordt ten strengste uit het lessenrooster geweerd, wie er in volhardt krijgt een gratis ticket naar het Gele Land, enkele richting. Nog een groter taboe zijn thema’s uit de vroege 20ste eeuw zoals racisme, discriminatie en kolonialisme. Wie zich ondanks alles nog probeert vast te bijten in die nutteloze luxe-onderwerpen, riskeert een jarenlange opsluiting, met dwangarbeid en als enige verpozing dagelijks een pijnlijke wandeling met lijfstraffen.
Het lijkt allemaal nogal onmenselijk, maar eigenlijk is het een vredevolle maatschappij geworden. Van hier in Leuven tot in Peking, nergens komt ge nog oorlog tegen. Oké, we zijn zoveel armer geworden en er is een hoop volk dat stiekem klaagt dat het zich geen tweede wagen meer kan permitteren of dat de wereldreizen, de verwenweekends en de city-trips geannuleerd zijn, evenals de plaatselijke kermissen, de muziekfestivals en alle evenementen met als enige ingrediënten pret en lawijt, enfin, ik mis dat allemaal niet. Ik vind het zelfs plezant dat er nergens nog gesmost wordt met overheidsgeld, en heel raar, de grootste verbruikers van onze belastingcenten, de voormalige linkse elite, die zijn nu vertrokken of weggehaald uit onze samenleving. De Chinezen vonden dat die onnozele alternatievelingen en overjaarse wokies niks van het nieuwe systeem begrepen hadden. Aanvankelijk onthaalden die ergerlijke slonzigaards hun (zogezegd) communistische kameraden met de fanfare. Misverstand, zeiden de gele vrienden, wij zijn de nieuwe fanatiekers van het kapitalisme, maar dan via de staat in controlerende banen geleid, wij dirigeren hier dat spel en wij dulden geen tegenspraak, dus zeker niet beginnen met dat ouwerwetse gezaag over democratie en inspraak en ander tijdverlies. Dat was een duidelijke uitspraak richting lieden die bijna vijftig jaar lang mochten parasiteren met hun spellekes op kosten van de werkende mensen.
Die rooie rakkers hebben nog één keer massaal geprotesteerd, ze wilden subsidies voor kunst en cultuur, toen zijn de Chinezen pas echt uit hun gele krammen geschoten, er vielen inderdaad… schoten, tja, waren er doden? Dat weten wij niet, zoals wij zoveel niet weten, maar feit is dat er nu zoveel minder irritante betweters zijn, en wat goed dat theaters en cultuurhuizen gesloten zijn, daar zijn nu ateliers, magazijnen en fabrieken van gemaakt, eenzelfde lot ondergingen kerken, moskeeën en synagogen, dat staat nu allemaal vol met computers en robotten, en er worden kinderen verwekt via reageerbuisjes, kies maar uit, dat geldt ook voor mij indien ik me nog zou willen voortplanten. Maar ik heb daar geen tijd voor want ik moet doorgaan met schrijven, dat mag van het hoofdbestuur in China, maar ik moet het thuis doen in mijn keuken, geen gehannes meer met leeszalen, gedrukte boeken en bibliotheken, ik heb mijn vaste plekje op Tik Tok, daar klinkt en tikt nu ons klokje. De censuur is bovendien zo onzichtbaar alsof het onbestaande is, toch voor wie niet tegenpruttelt. Er is op dat vlak een vrijheid die door ons uitgeleefde Europa in mijn jonger jaren naar de knoppen was geholpen, zelfs over negers of zigeuners of hobby’s zoals neuken mocht niet meer geschreven worden, ge mocht geen kritiek meer hebben op te dikke of te platte tieten, op ontblote travestieten of gendergekken, dat is allemaal opgelost. Waar zijn die maniakken van de losgeslagen aseksualiteit dan gebleven, die erotische zotten en die losbandige geslachtslozen? Dat weet ik ook niet, zoiets vraag ik liever niet aan de Chinezen.
Ik wil ook niet weten wat er met die andere onwesterse lastposten is gebeurd, die razend gevaarlijke moslimfundamentalisten.
Feit is dat er al vijfentwintig jaar lang geen aanslagen meer zijn gepleegd op onschuldige burgers en “goddelozen”, onze kinderen inbegrepen. Hoofddoekjes, voddenjurken en andere woestijnkleren zijn uit het straatbeeld verdwenen. Is er plots een andere mode of zit daar meer achter, ik vraag er niet naar. Er wordt gezegd dat alle islamieten massaal zijn uitgeweken, of zijn ze gewoon verplicht op een trein gezet? Gedwongen op reis gegaan, om niet meer terug te keren. Er is zoveel dat wij niet weten, behalve toch dit: IS, Al Qaeda, Hezbollah, Hamas en Boko Haram bestaan niet meer. En ook: de grootste handelspartner van China is al meer dan tien jaar Israël, er wonen momenteel “van de rivier tot de zee” enkel nog Joden. Het Beloofde Land is uiteindelijk geheel geel geworden, een berekend geschenk van de Chinezen. Want in Israël zitten de bollebozen, de wetenschappers, de visionairen etc.
Ik ben nu 100 jaar en ik dans nog de rock and roll, dat mag van China want ik heb daar een certificaat voor, ook voor de swing en de slow hebben wij een permanente permissie gekregen, dus Nathaliefje en ik zitten gebeiteld op dat vlak, de rest van ons lange leven kunnen wij blijven lijf-aan-lijf dansen. Mijn geliefde vrouw houdt er nu zelfs een leuke bijverdienste op na: ze is vaste styliste geworden van het plechtige Chinese echtpaar dat hier in Belgenland op de troon zit, het is momenteel een vrij origineel geel koppel dankzij de hippe kapitalistische kleertjes waarin mijn sexy wederhelft (87) hen steekt. Dus ons gaat ge niet horen klagen. Op het Chinees Paviljoen – in hun hof staat het voormalige Kasteel van Laken – worden wij vaak uitgenodigd, maar meer ga ik daar niet over zeggen, dat laat ik liever aan Dries Van Langenhove en zijn compagnons die er nog vaker komen. Wie had gedacht dat die gasten nog zo’n omgekeerde rode loopbaan zouden maken. Jawadde.
En wie had kunnen denken dat Donald Trump nog zou geleefd hebben in 2054? De man is ondertussen 108 jaar en woont op een Chinees eiland dat eigenlijk zijn eigendom is, hij kreeg daarvoor de exceptionele vergunning van de Grote Chinese Leider. Trump is er net geen God – dat soort bestaat daar niet meer bij wet – maar wordt niettemin aanbeden door het Chinees gepeupel, hij is zelfs een sekssymbool geworden, bij gratie van zijn immer frisse… gele gelaat en dat geelachtige haar, waaraan men daar ter plekke magische krachten toedicht. Enfin, den Donald (108) heeft er nog zeven kinderen kunnen maken dankzij allerlei apparatuur die men aan zijn onderbuik en dure fluit had geplakt, een mooie bekroning voor zijn carrière. De man die twee keren president werd in Amerika heeft tenslotte op zijn eentje China nog veroverd. Toch even vermelden dat de tweede ambtstermijn van Donald Trump 20 jaar heeft geduurd, hij mocht niet meer aftreden, zo geliefd was hij geworden bij het Amerikaanse volk, de mensen werden immers elke dag nog rijker door den Donald met zijn politieke brein en zijn economische genialiteit. Inderdaad, beste lezers, ons kapitalistisch systeem is finaal onoverwinnelijke gebleken. Dat wist niet alleen Trump, maar ook de Chinezen, zoveel beter dan wij.
Een voorwaarts verslag vraagt ook een achterwaartse salto naar het nationale vlak. Hoe verging het hier onze klungelachtige bestuurders? Wel, voor de vroegere Belgische politiekers werd goed gezorgd, ze konden ons geen ambras meer aandoen. Alexander De Croo verloochende zonder slag of stoot zijn links-liberale ideeën en huwde erg gretig een Chinese prostituee.
Van Quickenborne en Rutten werden respectievelijk in Kortrijk en Aarschot met pek en veren ingesmeerd, daarna werden ze beiden vrijwillige bewakers in een kamp voor Brusselse jongeren. Caroline Gennez werd getransporteerd naar Gaza en mocht daar het vuilnis van haar gewezen vriendjes de jihadi’s gaan opkuisen. Raoul Hedebouw keerde net op tijd zijn bolsjevistische kar en kon bode van de winstkapitalisten in Wallonië worden. Voor Conner Rousseau was er een specifieke behandeling voorzien in China, over hem is er nog steeds geen berichtgeving. Dat is goed nieuws! Ook Petra De Sutter werd gedeporteerd, ze zou opeens een gele kunstpenis dragen en plots beweren dat ze nooit een vrouw is geweest. Dan was Kristof Calvo toch slimmer, die heeft zich gewoon opgehangen. Van de familie De Gucht gaat het gerucht dat ze lijfeigene zijn geworden op hun eigen boomgaard in Toscane, Guy Verhofstadt volgde op diezelfde plek het voorbeeld van kameraad Kalf, men vond hem dood aan de tak van een boom. De meesten kregen dus een aardse afloop, “wij maken mest van mensen die zich aanstellen en ons systeem verstoren”, zeggen de Chinezen. Deze jongen slikt en knikt. Hij bedenkt enkel: ik mag mijn leven in vrede beëindigen, naast mijn schone en ongeschonden fee.
De decennia lange terreur van de trendy-linkse bendes en hun westerse aanhangers werd tot op het bot bestreden, tot op de bodem weggeveegd, desnoods met de dood bestraft. De bevrijders vermomden zich als pure communisten, maar waren zuivere kapitalisten. Ik ben zo verheugd dat ik mijn vrouw beloof om de oudste man van België te worden. Let the good times rock and roll, here we come, swingend en slowend, op naar de volgend eeuw, dankzij het geel van genetica. Met alle Chinezen en den deze eerst!