Op mijn tweewekelijkse rit langs de Vaart van Mechelen naar Leuven en terug denk ik soms ook aan andere dingen dan aan erotiek. Maar niet vaak, want een bepaalde dame houdt me stelselmatig bij de seksles. Ik zie, nee zag, haar bijna bij elke passage. Ze stond groot en pront te blinken aan haar voorpoort, met een stevige gevel ter verdediging. Opgestoken blond haar, lange stelten in een strakke jeans, rode blouse en groene sjaal, of een vrolijke variatie daarop volgens de jaargetijden. Ik schatte haar minstens 70 jaar!

Ik meende te weten wie ze was. Ik had wilde verhalen over haar gehoord. Ze had indertijd een hippe boetiek in Leuven. Ze was hypercommercieel, ze verkocht dure merkkledij als zoete broodjes. Ze had goed geboerd. Ze was niet enkel knap en sexy maar ook een rastalent met pakken geld. Ze kon zich iets permitteren. Ze ging graag op stap, met blitze Porche en dikke portemonnee.

Volgens mijn lokale bronnen begaf ze zich meestal naar intieme soirées. Het waren een soort Eyes Wide Shut happenings. Uw weet wel, of u weet het niet, daar lopen de deelnemers minstens gemaskerd rond, later op de avond geblinddoekt. Men amuseert er zich op de tast. Het donker is een bondgenoot, het bloot biedt er voordelen en maakt gepaste openingen. Spannend toch, zegt de hedonist en libertijn in mij. Verboden of taboe, voegt ons moeder eraan toe. Maar ons ma mag daar niet binnen, ze is 92.

Die Leuvense bom dus, ik hoorde van nachtelijke marathons waar ze ongekleed aan deelnam en een ganse resem naakte heren aan mekaar reeg. Met een stevige benen- of billengrip om hun degen of hun geweer. Ze liet iedereen steken of schieten. In het vakjargon heet dat een gang-bang. Eén vrouw ondergaat de hitsige capriolen van een horde mannen met potige handen en andere onderdelen in allerlei standen. Het genot is bijgevolg (blijkbaar) exponentieel aanwezig. Dat zei mijn stiekeme bron, een erotische spion.

Ik wou daar het fijne van weten, daar zat geile muziek in voor een spannend epistel op mijn blog. Ik sprak de dame op zekere dag aan. Ze ontdooide meteen, ondanks haar leeftijd bezweek ze voor mijn ego. Ik deed alsof ik onnozel was en begon te zeveren over het weer en de bleke staat van het water langs de Vaart. Ze was innemend en zeer gedistingeerd. Ze heette gewoon Greet en was verpleegster geweest. Ik dacht aan hete nachten in een erotisch klooster of een bordeel in een gewezen hospitaal. Verpleging zonder kleedjes en dansende tepels. Niks daarvan, die Greet was oerdegelijk, er kwam geen greintje hoerigheid bij kijken. Ze sprak met een warme glimlach, haar armen zedig over de boezem. Misschien wat bedeesd voor de boer die ze in mij vermoedde.

Want ik zat er dik naast. Ze had nooit een boetiek in Leuven gehad. Ik gaf mijn vergissing toe en feliciteerde haar niettemin met haar fraaie looks. Wat een mooi plaatje voor een dame van zeker niet minder dan 70 jaar.
Klasse en stijl, in every inch a lady, tot in de puntjes verzorgd, gelakte nageltjes en hoge pumps, een vleugje rock ’n roll op een bedje nights in white satin. Wat moet dat een schoonheid zijn geweest in haar jonge tijd!

Weg die gang-bang en dat overspel met al die venten tegelijk. Haar enige man bleek zich pal in de buurt te bevinden. Wel een gast met kuren, zei ze me nog rap. Toen moest ik mijn velo snel in zijn eerste vitesse zetten. Een dikke vetzak kwam traag aangewaggeld. Greet verstrakte en deed me verkrampt teken dat ik moest vertrekken. Ik hoorde achter mij iemand luid briesen en verachtelijk snuiven.

Ik huiverde, ik was van het ene uiterste in het andere extreme getuimeld. Van vermeende seksuele losbandigheid naar voorname kuisheid. Van een gemoedelijke babbel met een ware dame naar het naderende grommen van een brutale man als waakhond.

Deze story eindigde zo snel als ze was begonnen. Ik heb Greet sindsdien nooit meer gesproken. Ik zag haar nog schichtig schoon zitten in het diepe donker van haar woning, hopeloos opgesloten en gedwongen onmondig. Ik fietste flitsend voorbij en vrat mijn kas op van spijt. Een afgebroken gesprek met zoveel mogelijkheid op verrijking van twee mensen, los van alle zedeloosheid.

Dit was de bange gang van de dagen. Ik vertelde mijn wedervaren aan Nathalie. Ze verstond dat dit een foute vaart liep, maar ik ben in dit korte verhaal ook haar trouwe man gebleven, met of zonder de verre Greet die eenzaam verder moest met haar boerse kerel. Ik heb te doen met haar.

Dat zat ik nog te overdenken naast mijn geliefde op een terras in Leuven. Opeens kreeg ik het bonte gezelschap naast onze tafel in het oog. Daar zat de echte gang-bang-ster uit die eertijdse boetiek te pronken, tussen haar bejaarde leeftijdsgenoten. Ik zeg ‘de echte’, ik voeg eraan toe: zogezegd. Want ik had het verhaal ook maar van mijn roddelbronnen.

Maar toch, de dame in  kwestie was hoogst flamboyant, vrolijk excentriek en met wellustige pretoogjes. Haar leeftijd zat zeker rond de 70 jaar, maar ze had het flair van een 35-jarige seksbom. Ze was oma milf die zoveel jonger oogde en nog vele mannenblikken naar zich toe zoog. Haar levenslust was extreem aanstekelijk, haar handen friemelden en haar benen wiebelden dat het een soft-erotisch plezier was. Het was duidelijk, gang of gene bang, die dame moest in haar leven danig van bil zijn gegaan, haar libido had extravagant jonge sporen nagelaten in haar voorkomen. Heerlijk om zulke ode aan het leven te mogen opnemen.

We vingen nog op dat haar naam Jacky was. De perfecte klankvertolking. Ik dacht ook aan Greet, eenzaam langs de Vaart en gevangen bij een man die eerder een tiran was. Hier zat haar wulpse tweelingzus, waar de hete nadagen van de seks nog van afspatten. Ze beleefde haar indian summer tussen een stel oude aanbidders, mogelijks nog schaarse minnaars van deze duidelijk libidineus gebleven vrouw. Jacky was nog steeds een ster. Greet had zeker zoveel meer te bieden, maar onderging haar intrieste lot. Jacky had, samen met haar kleren, de ketens van de strakke samenleving afgeworpen en bleef een autonome genotsgodin.

Ik kan niet anders dan hier mijn klein evangelie schrijven voor Greet.
Beweeg toch uw bekoorlijk gat, schud die ingeslapen borsten wakker. Sta godverdomme op. Wees geen tam gerief voor die man, dat zieke dier. Heb je leven in extremis lief. Neem een voorbeeld aan diva Jacky, zij won de jackpot!

Daarna werd het langzaam avond. Zoveel later lag ik lieflijk naast haar in de lange nacht. Zo zacht mijn erotieke Nathaliefje.


Post-scriptum van 8 september 2021

Seksloze reflecties

De zon schijnt volle bak op deze sombere dag.
Ik had een slapeloze nacht. Een marteling.
De trage ochtend kwam als een verlossing.
Zoveel achtervolgt mij, door zovelen word ik geattakeerd.
Misschien hebben zij een reden en ontgaat er mij vanalles.

Ik trek mij terug en reflecteer. Ik fiets weg.
Ik denk na tijdens mijn rit langs de Vaart.
De trip van Mechelen naar Leuven is een bede-vaart.
Onderweg op mijn pelgrimstocht word ik opgewacht.
Een gedistingeerde vrouw, erg koket, houdt mij tegen.
Het is Greet, de dame die ik beschreef in Gang-Bang.
Ze excuseert zich. Ik zie wat stille tranen.
Dat pakt me bij de keel. Ze feliciteert me ook.
Omdat ze Het Boek van Vincent had mogen lezen.
Daarvan was ze aangeslagen. Ze wist van de verjaardag.
Daarom stond ze hier op wacht, ondanks haar kwade man.
Hij had haar razend de huid vol gescholden, omwille van mij.
Omdat we aan de klap waren geraakt, wat warmte geruild.
Ze had me dus een paar weken ontweken, uit angst vooral.
Maar nu had ze zich overwonnen, zich verstopt voor hem.
Ze wachtte om de hoek, achter een haag. Met droeve glimlach.

Ze praat stillekes. Ze ziet me graag komen. Maar voorzichtig toch.
Dat weet ik, Greet, daar hou ik rekening mee. Schitterende vrouw.

 

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *