Komt nader aan de oppervlakte: water
Jouw lange lichaam
Waar begin ik aan?
Misschien je billen
Van nabij bezien?
Je benen strelen van je middel
Tot je tenen weer omhoog
Of anders dieper stoten
In je ogen met mijn blik?
Ik weet het niet mijn lief…
Het rustig fruit van augustus
Het sap van je perzik
loopt langs je blanke vel
in dikke tranen traag
omlaag
Je mond is druppelnat
je vingers spreiden zich
gelukkig met zijn tien
ik zie je stil genieten
Langzaam voel ik
hoe je handen
in …
De laatste taal gaat slapen
Je leest me blablabla (abstract
gebrabbel dwarrelt op zijn gat)
Je bent opeens verbaasd
Je houdt me voor een dwaas
Je neemt wat afstand
Daarna kom je weer
Op hoger benen nog dan eerder
Langzaam treed je nader
Naakter blonder …
Stom van taal in de mond
Je wil dat ik praat
tegen jou
Maar vaak heb ik geen taal
enkel tekst met een deksel
dat sluit in mijn mond
Ik schrijf je niettemin
dit late alibi
Het klinkt wat zwak
het spreekt niet luid
Het zit …
Expo sixties: sex in the city
De landschappen waren prachtig
onderweg van Leuven naar Luik
De trein reed met zijn leuke fluit-
geluiden als een bolide
direct door Tienen en negeerde
Jan en alleman: ook in Landen
hielden wij geen halte
Wij zaten ongestoord en …
Onverwacht zacht gezegd
Gelukzalig zeg je
ik verschiet van het schone woord
waarmee je een gevoel benoemt
waarvoor ik gedichten moet verzinnen
moeilijke constructies in tekst opzetten
ik breek mijn bek honderdmaal
ik probeer en ik faal
ik haal het niet bij …
Het wrede vrijen der getijden
Je lichaam is een landschap – dat komt opgedoken – uit een zee
van begeerte
Je wordt op het strand gesmeten – als een wulpse duin die rolt
en kronkelt in zijn schuim
Ik ben een weerloze man op …
Zustergedicht van “August” (P-J De Smet)
Er valt een stilte
zo zwaar als een traan
Maar je weent net niet
tenzij inwendig
Een droge snik
vertelt me iets
En verder niets
wat ik niet wist
Dit is onrustig
een soort augustus
We oogsten ons zaad
het …
Van stof en as op dit terras
Ik til je trage rokken op
Ik luid mijn grage klokken
Opgetogen slaat de slinger
Ons balkon begaat de swing
De zon verschrikt zich
Ik verschik je billen en
Ik mik me dieper in
Je hete huid ik snijd …
Licht in augustus – William Faulkner
Dat was op de derde dag. Op de vierde dag werd ze heel rustig volkomen krankzinnig. Ze maakte nu helemaal geen plannen meer. Van nu af aan volgde ze in haar handelen een soort intuïtie, alsof de dagen en doorwaakte …