Bibliotheek-artikel

Panter in de kelder – Amos OZ (8)

Verborgen in de buikholte bestaat een bron, die de onderzoekers nog niet ontdekt hebben, en naar deze bron stroomt al het bloed op zijn vlucht uit het hoofd, uit het hart, uit de knieën, en daar, op de bodem, verandert

Panter in de kelder – Amos OZ (7)

Verleidingen zijn wezens die lijken op een niesbui, die ook begint uit het niets, uit een zwak gekriebel achter in je neus, en vervolgens tot uitbarsting komt en alles meesleurt zodat je niet meer kunt ophouden. Doorgaans beginnen verleidingen met

Panter in de kelder – Amos OZ (6)

‘Dat is een leugentje om bestwil,’ zei papa, en terwijl hij sprak keken zijn blauwe, bijziende ogen achter zijn brilmontuur recht in mijn ogen. Even flikkerde er in zijn blik een zeldzame vonk van listigheid, een ondeugende vonk die maar

Panter in de kelder – Amos OZ (5)

Op dat moment gleed er een heimelijke glimlach tussen mama en mij, omdat papa’s woede boekenwoede was, zachtaardige woede. Om de Britten te verdrijven en de Arabische legers af te slaan, was een andere, woeste woede nodig, die niets met

Panter in de kelder – Amos OZ (4)

Samen lazen we een paar hoofdstukken uit het boek Samuël en het boek Koningen. We spraken erover in het Hebreeuws van onze tijd, dat brigadier Dunlop nauwelijks kende. De woorden voor ‘hefboom’, ‘potlood’, ‘bloes’ wekten bijvoorbeeld grote verbazing, omdat ze

Panter in de kelder – Amos OZ (3)

En haar klarinetspel: alsof de muziek niet uit de klarinet kwam maar regelrecht uit haarzelf, en alleen maar even door de klarinet heen ging en zoetheid en droefenis verzamelde en je meenam naar een stille, waarachtige plaats, een plaats waar

Panter in de kelder – Amos OZ (2)

Soms zei iemand: ‘Wat zal er gebeuren?’ en dan antwoordde iemand anders: ‘We moeten er het beste van hopen,’ of: ‘We moeten doorgaan.’ Mama zat soms vijf of tien minuten gebogen over een doos waarin foto’s zaten en nog wat

Panter in de kelder – Amos OZ (1)

Zo herinner ik me Jeruzalem in de laatste zomer van het Britse bewind: een stad van steen, verspreid over de hellingen van de heuvels. Niet echt een stad, maar afzonderlijke wijken die van elkaar gescheiden werden door distelvelden en rotsen.

Een verhaal van liefde en duisternis (einde)

Passage uit “Een verhaal van liefde en duisternis” (Amos OZ)

Mijn moeder besloot die nacht met haar kleren aan te gaan slapen en om er zeker van te zijn dat ze niet wakker zou worden en een gekwelde nacht in

Een verhaal van liefde en duisternis (22)

Passage uit “Een verhaal van liefde en duisternis” (Amos OZ)

Tserta en Jaäkov-David Abramski kwamen, wier oudste zoon Jonathan aan het eind van de Onafhankelijkheidsoorlog was gedood toen een Jordaanse sluipschutter uit het raam van de politieschool aan de andere