De wereld in Leuven lijkt om zeep, er gebeuren rare dingen rondom Nathalie en mij, het laatste oordeel van de burgemeester kan niet ver meer zijn. Mister Mo heeft het klimaat van het geweten een pootje/klootje uitgedraaid. De man spreekt met zijn achterkant want zijn voorkant is daarvoor te kwaad. Zijn wijkmanager blijft maar lallen en hij lalt graag mee. Ze verdienen allebei een pilleke zodat ze zwijgen over het gezeik van hun moraal. De droogte van hun vals verhaal geeft meteen wat platte kak. Maar Ridouani wil zoals Poetin van een waarschuwing niet eens weten, want als eerste heeft hij ons van het balkon van zijn oneerlijkheid gesmeten.
Hij blijft gevangen in zijn zot gelijk dat lijkt op het gedacht van psychopraters. Het klimaat van zijn geweten stemt verkeerd, het stinkt naar zweet en mankeert wat frisse zeep. Refrein: Ridou ribbe debie Ridou ribbe debie. Zie de kiezingen van ’24 alstublieft.
(met dank voor deze adaptatie aan Urbanus: De wereld is om zeep – Klimaat).
Bovenstaande half gepikte intro is het wrange vervolg aan ons stukje Leuvenlulgeleuter van 13/11. De wijkmanager was op ons zonneterras te gast geweest en had ons met een glad babbeltje naar de mond gepraat. De geluidsoverlast in de buurt zou voortaan binnen de perken blijven, de inflatie aan entertainment en evenementen zou mogelijks ingeperkt worden. Zij ging overleggen met haar soortgenoten en burgemeester Mo. Wij zouden heel snel een mail ter evaluatie van ons vruchtbaar gesprek krijgen. Heerlijke vrouw, zo dachten wij gedurende een paar dagen. Daarna trad de grote stilte in. Anderhalve maand (!) na ons beraad herinnerde ik de dame aan de afspraak die ze met ons maakte: haar verslag (?). Dat is zeker voor de komende week, antwoordde ze zonder schroom. Maar weer eens vijf weken (!) later had ze nog steeds geen teken van leven (per mail) gegeven.
Zoals te lezen valt in onze column van 13/11 heb ik toen de schepen van cultuur aangeschreven. Wegens haar op til zijnde pensionering heeft madam Denise (Vandevoort) waarschijnlijk al haar ambtelijk schrijfwerk stopgezet, ze liet haar personeel een repliek geven, zijnde de wijkmanager (abrupt wakker geschud) en haar burgemeester (die blijkbaar makkelijk naar de pijpen danst van zijn dwaze dames-entourage).
Nu ga ik zelf zwijgen en het eindoordeel aan de lezers laten. Let wel: de wijkmanager stuurt plots overijld haar verslag van ons terrasberaad, maar bij nader inzien (én verschieten) gaat het gewoon om de algemene regels inzake geluidsnormen zoals door de stad Leuven gehanteerd. Ik vraag me toch af of zulk schaamteloos plagiaat ook door de stadskas wordt betaald.
Beste Omer (14/11)
In de bijlage vind je het verslag van ons overleg. Bijkomend voegde ik informatie toe over de geluidsbeperkingen die opgelegd worden aan organisatoren, hoe we hiermee als stad omgaan; en wat voor ons nog verdere opvolgpunten zijn. Ik kopieer de toegevoegde info onderaan deze mail.
Ondertussen ontving ik een mail van jou, gericht aan schepen Denise Vandevoort. Mijn excuses dat ik jullie niet onmiddellijk na mijn voorgaande mail een antwoord bezorgde, hoewel ik in mijn mail zei dat ik dat de week nadien zou doen. Omdat deze mail geregistreerd werd als klacht, binnen de klachtenprocedure van de stad, baseerde ik mij op de deadline die binnen deze procedure vastgelegd is ( nl 45 dagen- 17 november); maar heb hierover niet duidelijk gecommuniceerd naar jullie.
Maar, desondanks deze fout, betreur ik jullie reactie. Graag had ik dit mondeling met jullie opgenomen. Ik merkte echter dat ik geen telefoonnummer vond.
Bedankt om me dit te bezorgen zodat we hierover kunnen telefoneren.
Groeten
Kaat
Geachte heer Van Cauwenbergh (14/11)
Zoals u kan zien volgt Kaat uw dossier nauwgezet op vanuit haar opdracht als wijkmanager. Ik verwacht dan ook een minimum aan respect vanwege uw kant voor haar inzet en functie.
Mohamed Ridouani
Burgemeester
Geachte burgemeester (14/11)
Ik heb niet het minste respect voor een wijkmanager (deel uitmakend van uw beleid) die geen enkele belofte nakomt.
Ik wik en weeg mijn woorden, ik ben van Vlaams-volkse afkomst, bij ons noemde men dat vroeger: liegen en bedriegen.
Voor wie neemt u ons eigenlijk? En welke taal spreekt u bovendien?
U moet eens dringend Orwell lezen, Huxley is ook goed.
Als dit het nieuwe socialisme is, gaat u Achteruit.
Het vervolg van mijn verontwaardiging leest u op FB + ons blog (11500 lezers).
met bedenkelijke groet,
Omer VC
PS: toch nog even wijzen op de compleet kafkaïaanse explicatie van wijkmanager Kaat Wijnants voor haar professionele falen en, meer nog, voor de lichtjes autoritaire en zelfs hautaine toon van mister Mo, de zo opgehemelde rode burgemeester met bewonderenswaardige moslimachtergrond, ik zie nog steeds de meerwaarde niet, eerder de afgrond van terug naar af.
PS-bis: mag ik, in navolging van het gedegen bestaan van een agrarische, industriële, dienstverlenende sector enzovoort, wijzen op een klasse die ik graag de parasitaire sector mag noemen, een categorie ‘gutmenschen’ (ze zijn toch zo goed en zo gevoelig) die zich onledig houdt met debateren, discussiëren, reguleren, implementeren, innoveren, reorganiseren, evalueren, controleren, sanctioneren, compenseren et cetera (tot de kots hun strot uitkomt), maar in feite nooit ook maar iets van de geringste waarde produceert; niettemin worden deze nitwits in dit nihilistische systeem verblindend enthousiast aangestuurd door de politiek hypercorrecte ultralinkse bobo’s zoals onze mister Mo, het lege opperhoofd (met streken die ons eigen volk eerder vreemd lijken).