Maar hij trof me ook als het veeleisende soort volwassene wiens verantwoordelijkheidsgevoel zich vaak uitstrekt tot dingen waar hij niets mee te maken heeft. Aan zijn uiterlijk en manier van praten viel nauwelijks te constateren dat hij samen met mijn …

Alleen omdat het donker werd en ik mijn huiswerk moest maken, keerde ik terug naar huis, waar ik eerst nog een blik in de kelder wierp om te zien of Alvin er nog was. Dat was niet het geval, en …

En het is zalig: verhalen over de vrekkigheid van de mens, zijn gretigheid, zijn ongeremde levenslust en ontstellende arrogantie, en de verteller van deze verhalen een neef die zelf ongeremd was, zelfs na al mijn vaders inspanningen, een fascinerende neef …

Renata wees naar het landschap en zei: ‘Is dat niet prachtig!’ Ik keek naar buiten, en ze had gelijk. Daar was inderdaad Prachtig. Maar ik had Prachtig al zo vaak gezien, dus deed ik mijn ogen dicht. Ik keerde me …

Mijn gevoel zegt dat je tijdens het leven vanuit het ego, je middelpunt, naar buiten kijkt. In de dood bevind je je aan de periferie en kijk je naar binnen. Je ziet je oude maten nog altijd met de zware …

Uit KNACK 1/10/14 – fragmenten.

Geen titel zo gehypet en tegelijk zo verguisd als de erotische bdsm-trilogie Vijftig tinten grijs. Nu de mediastorm geluwd is, duiken de wetenschappelijke studies op. In het essay Hardcore romantiek onderzoekt cultuursociologe Eva Illouz wat …

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Fragmenten uit de brief van Matthias Schoenaerts aan …

Tegen het klankbord van de nacht
bewegen nog uw woorden.
Al wat gij hebt gezegd
is blijven leven in akkoorden,
die ik alleen in donker tref,
wanneer de stilten horen,
die tussen ons staan opgericht.
…

Ik heb vannacht met u gewandeld
in de dove lanen van de slaap,
en nu het morgen is geworden
is er niets veranderd,
dan dat die twee, die in den nacht tesaam
volkomen bij elkander waren,
mij weer alleen gelaten …

Het decemberbruin zette in rond drieën ’s middags. Tegen vieren was het afgedaald langs het stuc van oude muren, het grijs van communistische woonblokken: bruine duisternis nam bezit van de trottoirs, en steeg dan verdikt weer op van de trottoirs …