Bibliotheek-artikel

Mannen zweten om zich groter op te meten

De kleedkamer bevat een dozijn verharde mannen. Jong en oud. Nat en droog. Kaal en behaard. Bloot en bedekt.

Muziek knalt uit de boxen. Vette hip-hop. De sfeer is macho. Ongevaarlijk stoer. Fitness is oorlog voor oog en spier.

Jongens …

In de eindejaarsprijzen van het lot vallen

Een collega vertelt over zijn kerstverlof.

Feest bij zijn schoonouders. Hij gaat een handje helpen. Ballen ophangen. Lichtjes aansteken. Slingers. Fake sneeuw.

Schoonmoeder is kribbig. Ze ziet zijn vrouw te weinig. Het is nog steeds haar dochter. Ze zijn welkom …

Winkelwaar & andere wetenswaardigheid


Niet vergeten straks in de Spar op mijn briefke gekribbeld 1 potje suikerloze choco en dubbelmager vlootpakskes Becel plus verse tube antirimpel-gelzalf nog iets gezondheidsachtig in de aard van afgeslankt eten ja bananen maar geen rotkromme zoals de voorlaatste keer

Op klopjacht door de dag

Hij is een zenuwpees. Of zijn loon reeds gestort is. Dat wil hij als een bezetene weten. Twee dagen continu op PC-banking tokkelen. De toon stijgt. De muziek gaat crescendo. Tot de verlossende bingo. L’argent est tombé, comme disent les

Stilleven met TV en lichte tevredenheid


We zitten aan de nieuwjaarstafel. Vader, moeder en hun aanhang.

Eéntje voert het hoge woord. Goedbedoeld, maar evengoed een laag gezaag.

Eéntje is kortgekleed. Opgestoken haar. Ze raakt me. Scherp en vol. Met haar rechterdij.

Eén man is zwijgzaam. Afzijdig …

Op liefdesfiets: sprint van hier tot ginder

 
Opeens staat zij naast hem. Met een prentenboek. In haar rode training. Met haar hoofd vol haar. Hij ziet geen ogen. Geen mond. Enkel een blond gordijn dat spreekt. Over foto’s. Hij kijkt op naar haar. Ze is één

De nukken van de gelukkige Kerst

Hij zit aan tafel met een blonde bonk van vijftig en een donker madam van vijf jaar jonger. Zuidwestvlamingen. Ze spreken proper hun taal. Ze gaffelen beleefd hun eten naar binnen. Houden de conversatie tikkend gaande. Korte zinnen. Woordjes tussen

Fijne tijden voor een afscheid (@ HDV)

Ze vraagt hem wat hij gaat doen met de feesten. Op de grond liggen en moe worden van zo’n vraag. Antwoordt hij in gedachten. Omdat zij hem niet kent (in wezen) en gewoon om aandacht bedelt. Langs de grote poort

Een man spreekt de trein toe

Laptop op de schoot. Draden aan de oren. Microfoon in de mond. Alleen op de treinwereld. Met een verre correspondent. Hij roept van Leuven tot in Oostende. Naar zijn zeecollega. Over de criteria naar de media toe. De net niet haalbaarheid

Een beeldenzee van zeden

 

Zoals met johny toen
na sluitingstijd aan zee
twee meisjes mannequins
ze pakken ons als lieverds
lenig zijn hun kriebelvingers

kijk ze lachend watertanden
langs het duinenpad geflirt
de kleren glad gestreeld
veel wolken zwart er blaft
geen hond