Ik las onlangs in Het Laatste Nieuws een uitbundig verslag over een Vlaamse dame die zich te buiten gaat aan seksfeestjes op haar thuisfront. De hitsige diva organiseert party’s met wisselende deelnemers, er worden erotische rollenspelletjes bedacht, er wordt gefilmd met het oog op het verspreiden van pornoprentjes en groepsseks lijkt er de specialiteit van het hete huis te zijn. De lezers konden uitgebreid genieten van de geëtaleerde geilheid, sommigen misschien gokken over de identiteit van de dame in kwestie.
In een voetnoot werd vermeld dat deze hoerige madam volgens de wet zelfs niks verkeerd deed. Aha, dat is pas goed nieuws.
De privacy en het recht op een intiem leven van het individu werden erkend. Ik slaakte, hopelijk zoals de meeste hobbyisten onder u, een zucht van opluchting.

Maar er volgde een epiloog. De seksdiva werkt om den brode ergens in een gevangenis.
Er werd niet gespecifieerd welke taken ze daar uitvoerde. Ze zou er evenwel haar seksuele praktijken verder zetten, dat zou zelfs geschieden met medewerking én deelname van cipiers en gedetineerden. Er zouden regelmatig gangbangs georganiseerd worden achter de tralies, onze attractieve hoofdactrice zou dan voorzien in wat pikante speeltjes en de regels van het obscene entertainment bepalen, ze zou zich voor de gemaakte onkosten laten betalen. Erotisch koken kost geld nietwaar.
Maar, ach en helaas, meldt HLN haast achteloos, de bewijzen ontbreken. Tja, zulke feestjes zijn te mooi om waar te zijn: voor de verkoop van rommel- en brolinformatie in de media. Ik hoop dat de belaagde dame haar privacy heeft kunnen bewaren, meer nog, dat ze haar alternatieve liefdessport ongestoord kan verderzetten.

Het algemene niveau van onze reguliere pers zakt zienderogen, het is ofwel baggeren in het moeras van de smeuïgheid ofwel verzuipen in de politieke correctheid. Gelukkig zijn er nog de sociale media waar u de reëel gebeurde verhalen kan aantreffen.
Ik ga meteen aan de slag, smul maar mee.

We gaan verder in de intieme sfeer, strict privé, over iemand anders natuurlijk (wat dacht u wel lezers?). Het gaat om een straf verhaal dat ik ooit vernam van een gewezen vriendin, die er ook wel pap van lustte. Ze werd in de tijd voordat ze mij kende en nog niet de hoogste liefdestoppen beleefde (hmhm) uitgenodigd door haar schoonbroer en zus om deel te nemen aan een hot party bij hen thuis. Het sluitstuk was: de sleuteltruc. Eerst ging er wat gemoedelijk gestoeid worden, beetje voorzichtig van partner wisselen, wie wilde en kon die mocht strippen, er volgden spelletjes met verloren handjes en lichtjes prikkelende aanrakingen, het ganse gamma was voorzien om uit de kleren te geraken en daarna zoveel meer.
Als iedereen min of meer uitgevogeld was, vlogen de vogels pas uit: elke dame grabbelde blindelings naar een autosleutel (gedeponeerd bij binnenkomst) uit een bokaal aan de inkomdeur en… de overeenkomstige chauffeur mocht de gelukkige trekster voor een naspel mee naar huis nemen. Dat waren de regels van het geïnstalleerde overspel, de deelnemers gingen hiermee op voorhand akkoord. Het was een succesformule, beweerden zus en schoonbroer in kwestie. Mijn ex-vriendin ging principieel niet op de invitatie in. Ze hield wel van een experimentje, maar niet binnen de dichtere familiekring, bovendien: haar vaste gynaecoloog deed mee aan de spelletjes. Stel je voor, zei ze hoogst verbolgen tegen mij. Ik begreep haar perfect, ik kende de man, het was die… schoonbroer.

Mannelijke gynaecologen en mogelijkheden tot verboden seks, het zet de fantasie in werking. Meestal onterecht, meen ik te mogen veronderstellen. Maar toch, ik ken nog een zeer expliciet geval. Ik had in de jaren ’70  een vriendinnetje in Baalrode dat later een soort BV is geworden. Ze huwde met een vrouwendokter (zo noemden ze een gynaecoloog bij ons in de volksmond). Van haar kreeg ik eveneens een heet achteraf-relaas: ze was bij die man hard weggelopen omdat hij zijn poten niet kon thuishouden, hij maakte misbruik van zijn beroep om ongepast de hoerige toer op te gaan. Ik denk dat ik haar mocht geloven, niettemin is die hitsige arts nog steeds niet met pensioen. Mijn heikele vraag is de volgende: als er wederkerigheid is, als beide partijen hiermee instemmen, is er dan sprake van schending van de deontologische of wettelijke regels? Volgens mij een gladde zaak. Ik ken het correcte antwoord niet, toch blij dat ik geen arts ben. Liever een schrijvertje van reële feiten, geen fantasietjes zoals in HLN.