Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Vandaag mogen de kleutertjes terug naar school, de corona-maatregelen worden verder versoepeld. Ik denk aan mijn kleindochtertjes Roosje (bijna 5 jaar) en Martje (3 jaar), twee dartele meisjes, ik zie ze huppelend opstappen, dolblij dat ze hun kleine kameraadjes terugzien.…
In mijn vorige stuk heb ik niets geschreven over Vinnie.Maar uiteraard hoort ook hij bij dat onderwerp. In zijn diepste kern zat zeker dat fietsen verankerd, én de soberheid, de stilte, dat zwijgzame beschouwen van de dingen, de eenzaamheid ook, …
Mijn lief en ik zijn fietsers, niet fanatiek, maar toch gedreven. We doen het haast dagelijks, in alle weer en wind, op onze eigen vintage wijze.
Dat wil zeggen, niet met een koersfiets, zeker niet in groep, noch met helm …
Het is broeierig weer vandaag. De hemel staat in brand. Volgens het oude volksgeloof wordt er ook opgestegen, door een heer van stand, hun God.
Ons-Heer-Hemelvaart heet dat spektakel, een schone cinema, komt dat zien en horen. De klokkentoren geeft …
Eindelijk is het zover. Ik heb erkenning gekregen, in een plechtstatig schrijven van de federale overheid nog wel. Zelfs Koning Filip heeft er zijn goedkeuring aan gehecht, het harde bewijs dat de grote Kroon naarstig doorwerkt, ook in tijden van …
Onze nationale ballade in dit corona-tijdperk is het nummer ‘Doorgaan’ van Ramses Shaffy. Om beurten mogen bekende Vlaamse zangers er hun versie van brengen op de radio. Onlangs kreeg muzikant Daan deze eer.
Ik had daar een wrang gevoel bij. …
Er was een periode in mijn leven dat ik effenaf dood wou. Niet omdat ik ongelukkig was, en nog minder omwille van depressiviteit. Ik wou gewoon niet meer leven omdat ik de zin van dat leven niet inzag. Ik was …
John is dood, al een jaar of twee. Hij was mijn benedenbuur, ooit mijn overbuur en ook eens mijn naaste buur. Dat zegt niks over John, alles over mij, ik woonde op verschillende locaties in onze blok, telkens met een …
Ik herinner me nog zoveel over Vinnie, en ik wil het me ook blijven herinneren, tot vervelens toe van de lezer misschien, ik wil echt niet dat hij vergeten wordt. En dat had hij zelf ook aangegeven, het was blijkbaar …
Bepaalde verhalen over Vinnie herinner ik mij alsof het gisteren was.Het is geen memorie die zich over een ver verleden uitstrekt, het zit vers in mijn geheugen, Vinnie is dan helemaal groot aanwezig. En het gaat soms over zeer kleine …