29 januari – KotK
De actie voor Kom op tegen Kanker is afgelopen, ik bedoel mijn actie, het geld dat ik wou inzamelen met Het Lied van Vinnie.
Het initiatief heeft bijna 4.000 euro opgebracht. Het was net geen break even. Maar dat …
Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
De actie voor Kom op tegen Kanker is afgelopen, ik bedoel mijn actie, het geld dat ik wou inzamelen met Het Lied van Vinnie.
Het initiatief heeft bijna 4.000 euro opgebracht. Het was net geen break even. Maar dat …
Als het vandaag 24 januari is, was het gisteren volgens een strakke logica van de kalender 23 januari. Dat is de onwankelbare zekerheid die de telling van de tijd ons biedt. De tijd vergist zich nooit, hij schuift onverstoorbaar verder. …
Ik schrijf hier een brief aan Chantal, mijn beste vriendin sinds tien jaar. We maakten samen een decennium door van unieke vriendschap.
Beste Chantal, mijn immense dank voor de alternatieve liefde. Wij waren innige maatjes, op tijd en stond ook …
Het blijkt vandaag blue monday te zijn, wereldwijd uitgeroepen tot een soort doemdag, de meest sombere en deprimerende dag van het jaar.
Et alors?
Hebben wij daar een boodschap aan? Aan de zoveelste mediatieke bevlieging om de menselijke geest te …
Hoe zou het nog met Jenny zijn? Ik vraag het haar langs deze weg. De andere wegen bleken doodlopende paden, stille steegjes, verdwaalstraten.
Jenny contacteert mij niet meer, ze laat het afweten.
Eerst en vooral, voor de lezer, hoe ziet …
Een vrouw staat voor de spiegel. Ze draagt enkel haar schoonheid en haar lingerie. De spiegel kijkt verwonderd terug. Weerkaatsing van verblinding. Ik vang haar blik, ik sta behoedzaam, ademloos achter haar. Ik raak haar net niet aan. Zij staat …
Ik heb hier onlangs het portret van ons ma neergepend. Ik geef toe, het was vrij ongenadig. Maar of het ook onterecht was? Ik sta er nog steeds achter. Maar niettemin, toch tijd voor een kleine correctie. Ik was gisteren …
We wonen al een half jaar op Java. Niet permanent, het is een schuiloord, we duiken er op tijd en stond onder. Het gaat om het plaatselijke Java, welteverstaan. In de buurt van Mechelen station, een sober volks café dat …
Gisteren nog eens bij mijn moeder langsgefietst. De voorspelbare non-conversatie ondergaan. Kwaad kan ik daar niet meer om worden. Wel triest.
Dan bol ik terug naar Leuven en evalueer wat er niet gezegd is. De gaten en de kraters die …
Ons ma. Een woord dat meteen vertedering bij ons oproept. Moeders zijn hoedsters. Bij je mama kruip je weg als kindje, later blijft zij het warme baken. Je laatste toeverlaat, ook voor een man, zelfs als zijn ultieme hoop op …