Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Het verhaal aangaande Elsie verloopt met een interval van 30 jaar, met daarna nogeen langgerekte epiloog. Dat verlengde slotstuk zal duren zolang ze leeft. Dat doet ze voorlopig nog wel. Ik leg dit later uit.
We leerden mekaar kennen op …
Een anekdote uit de tijd toen ik nog blindelings achter de koekoek in mijn broek aanliep…
Ik heb tijdens gans mijn loopbaan bij de Rijkswacht, later Federale Politie, met de trein naar Brussel gespoord. Een groot deel van die carrière …
Ik heb gisteren na meer dan vijf maanden mijn kleindochtertjes teruggezien. De vorige keer was dan nog maar in de vlucht, op de happening Rondrit van Vinnie van 26 augustus vorig jaar. Toen was het een steels momentje, een snelle …
Het deksel is eergisteren van de ketel gevlogen. Ik kan er nu pas over spreken. De kooktemperatuur is over. Mijn klimaat is terug gematigd, voorjaarsgezind. De verjaardag is ook voorbij, er werd niks gevierd. Ik heb het over ons ma, …
De actie voor Kom op tegen Kanker is afgelopen, ik bedoel mijn actie, het geld dat ik wou inzamelen met Het Lied van Vinnie.
Het initiatief heeft bijna 4.000 euro opgebracht. Het was net geen break even. Maar dat …
Als het vandaag 24 januari is, was het gisteren volgens een strakke logica van de kalender 23 januari. Dat is de onwankelbare zekerheid die de telling van de tijd ons biedt. De tijd vergist zich nooit, hij schuift onverstoorbaar verder. …
Ik schrijf hier een brief aan Chantal, mijn beste vriendin sinds tien jaar. We maakten samen een decennium door van unieke vriendschap.
Beste Chantal, mijn immense dank voor de alternatieve liefde. Wij waren innige maatjes, op tijd en stond ook …
Het blijkt vandaag blue monday te zijn, wereldwijd uitgeroepen tot een soort doemdag, de meest sombere en deprimerende dag van het jaar.
Et alors?
Hebben wij daar een boodschap aan? Aan de zoveelste mediatieke bevlieging om de menselijke geest te …
Hoe zou het nog met Jenny zijn? Ik vraag het haar langs deze weg. De andere wegen bleken doodlopende paden, stille steegjes, verdwaalstraten.
Jenny contacteert mij niet meer, ze laat het afweten.
Eerst en vooral, voor de lezer, hoe ziet …
Een vrouw staat voor de spiegel. Ze draagt enkel haar schoonheid en haar lingerie. De spiegel kijkt verwonderd terug. Weerkaatsing van verblinding. Ik vang haar blik, ik sta behoedzaam, ademloos achter haar. Ik raak haar net niet aan. Zij staat …