Onderwereld – Don DeLillo (7)
We zaten in die kamer naar herhalingen te kijken, mijn moeder en ik. Voordat ik werd geboren, ging hij een tijdlang bij haar weg. Dat is de reden waarom ik haar naam draag, niet die van hem. Zij verwachtte niet …
Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
We zaten in die kamer naar herhalingen te kijken, mijn moeder en ik. Voordat ik werd geboren, ging hij een tijdlang bij haar weg. Dat is de reden waarom ik haar naam draag, niet die van hem. Zij verwachtte niet …
Ik merkte hoe mensen voor directeur speelden terwijl ze werkelijk een directeursfunctie bekleedden. Deed ik dat zelf ook? Je bewaart een steeds wisselende afstand tussen jou en je werk. Er is daar sprake van een ietwat onbehaaglijk gebied, een besef …
In zekere zin is dit een culminatiepunt, machines die gemaakt en gevormd worden buiten het minuscule gespetter van de menselijke taal. Daardoor paste mijn gehuurde auto op een natuurlijke manier bij het landschap waar ik doorheen kwam. Schitterende hitte die …
Ik reed in een Lexus door een ruisende wind. Dit is een auto die geassembleerd is in een werkomgeving die volkomen vrij is van alle menselijke aanwezigheid. Geen spatje sterfelijk zweet, afgezien dan van, nou ja, de jongens die het …
Volgens Russ is dit een ander soort geschiedenis. Volgens hem zullen ze hier iets van meenemen dat hen allen op een zeldzame manier met elkaar verenigt, dat hen verbindt met een herinnering waar een beschermende kracht van uitgaat. Mensen klimmen …
De korte onderbreking van de wedstrijd heeft de menigte de gelegenheid gegeven om zijn lawaai opnieuw op te bouwen. Telkens en telkens doet Russ er voor de microfoon even het zwijgen toe om het geluid zich te laten samenballen. Dit …
Verlangen op grote schaal, dat is wat geschiedenis maakt. Dit is maar een joch met een lokale hunkering, maar hij maakt deel uit van een toestromende menigte, naamloze duizenden uit de bussen en treinen, mensen die in smalle rijen over …
Bij de troep overheerste, ondanks alles, een morrende loyaliteit, gevormd door solidariteit met de andere soldaten en een onglorieus doch onwrikbaar besef van de waarde van de begrippen ‘geboortegrond’ en ‘bevrijding’, begrippen die voor soldaten uit een bezet land meer …
En er was de occasionele permissie. Wie geluk had, mocht zelfs voor niets naar Parijs, naar het ‘soldatenhome’ (foyer des soldats) aldaar. Op die manier zagen vele soldaten die nooit buiten hun streek waren geweest, toch nog iets …
En het gevoel van verlies, dat hij zo lang had teruggedrongen, stroomde naar buiten en verzwolg hem; en hij liet zich meevoeren, zonder dat hij er grip op had. Hij wilde zichzelf niet sparen. Waarna hij vertederd glimlachte, alsof hij …